پیرچشمی چیست ؟
پیرچشمی ، به منزله از دست رفتن تدریجی توانایی چشم برای تمرکز بر روی اشیاء نزدیک می باشد. این اتفاق ، امری طبیعی بوده و اغلب بخشی از روند افزایش سن می باشد. ( جراح و متخصص چشم )
به طور کلی پیرچشـمی ، معمولا در اوایل 40 سالگی آشکار شده و تا حدود 65 سالگی ، تشدید می گردد.
علائم پیرچشمی
پیرچشمی به تدریج پیشرفت می کند و علائم آن عبارتند از :
فردی که با بیماری پیرچشـمی روبروست ، در صورتی که از فاصله نرمال بخواهد مطلبی را بخواند ؛ آن را تار خواهد دید. از این رو فرد مبتلا به پیرچشـمی ؛ برای خواندن مطالب یا دیدن عکس ، کاغذ نوشته یا عکس را در فاصله ای دورتر از چشم خود نگاه می دارد تا آن را واضح تر ببیند.
افراد مبتلا به پیرچشـمی ، بعد از خواندن و انجام اموری که نیازمند تمرکز هستند ؛ دچار فشار باصره یا سردرد می شوند.
علل ابتلا به پیرچشمی
در حالت کلی ، چشم برای متمرکز کردن نور منعکس شده از اشیاء و دیدن تصاویر ؛ به قرنیه و عدسی ها تکیه می کند.
لازم به ذکر است که عدسی ها ، تا حدی انعطاف پذیر بوده و می توانند با کمک ماهیچه مدوری که اطراف آن ها را احاطه کرده ، تغییر شکل دهند.
لذا وقتی شما به چیزی در فاصله دور نگاه می کنید ؛ این ماهیچه ، منقبض می شود و به عدسی ها اجازه می دهد تا انحنا یافته و قدرت تمرکز خود را تغییر دهند.
حال آن که پیرچشـمی ؛ در اثر سفت شدن عدسی های چشم در حین بالا رفتن سن ، اتفاق می افتد.
توجه داشته باشید که وقتی انعطاف پذیری عدسی ها کاهش می یابد ؛ آن ها برای تمرکز بر روی تصاویر نزدیک ، کمتر قابل تغییر می شوند و در نتیجه ، فرد برای دیدن تصاویر از فاصله نزدیک با مشکل مواجه می گردد.
فاکتورهای خطر ابتلا به پیرچشمی
فاکتورهای خطر خاصی که پیرچشمی را توسعه می دهند ، عبارتند از :
- سن : سن ، بزرگترین فاکتور خطر پیرچشـمی است. تقریبا همه افراد بعد از 40 سالگی ، پیرچشـمی را تجربه می کنند.
- مشکلات پزشکی : ابتلا به دوربینی یا داشتن بیماری های خاص ؛ مثل دیابت ، فلج چندگانه یا بیماری های قلبی ؛ می توانند خطر پیرچشمی زودرس را در افراد کمتر از 40 سال نیز افزایش دهند.
- برخی داروها : داروهای خاصی که مصرف آن ها خطر ابتلا به پیرچشـمی زودرس را تشدید می کند ؛ شامل داروهای ضد افسردگی ، آنتی هیستامین ها و داروهای پیشاب آور می باشند.
تشخیص پیرچشمی
پیرچشـمی با یک آزمایش چشم ساده ؛ مثل ارزیابی انکسار و آزمایش سلامت چشم ، به سهولت تشخیص داده می شود.
در رابطه با ارزیابی انکسار باید اشاره داشت که این تست ؛ تعیین می کند که آیا شما دوربین ، نزدیک بین ، آستیگمات یا پیرچشم هستید یا خیر ؟
درمان پیرچشمی
هدف از درمان پیرچشـمی ، جبران ناتوانی چشم برای متمرکز شدن بر روی اشیاء نزدیک می باشد.
گزینه های درمان پیرچشمی ؛ شامل استفاده از عینک یا لنز ، انجام جراحی انکساری یا ایمپلنت لنز می باشد.
- عینک : عینک ، ساده ترین و بی خطر ترین روش برای درمان مشکلات بینایی ایجاد شده در اثر پیرچشـمی است.
- لنز : در صورتی که درمان با عینک ؛ برای حل مشکل شما ، کفایت نکند ؛ می توانید از لنز تجویز شده توسط چشم پزشک معالج خود ، استفاده کنید.
- جراحی انکساری : جراحی انکساری ، شکل قرنیه را تغییر می دهد. این روش جراحی را می توان برای درمان پیرچشـمی و نیز برای بهبود دید نزدیک در چشم ضعیف ، مورد استفاده قرار داد.
- ایمپلنت لنز : برخی چشم پزشکان از تکنیکی استفاده می کنند که طی آن ، عدسی ها در هر چشم برداشته شده و با لنزهای سنتزی جایگزین می شوند و بدین ترتیب امکان دیدن اشیاء از فاصله نزدیک را فراهم می آورند.
